နဗန ကုိ အားက်၍ ဤစာကုိ ေရးပါသည္။

နဗန ဘေလာ့ဂ္ကုိ ညီမငယ္ တစ္ေယာက္လုိ ခင္ရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ရဲ ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မၾကာေသးခင္က ဖတ္႐ႈခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။

အထက္အညာေဒသက ရြာတစ္ရြာမွာရွိတဲ့ မိသားစု ဘ၀အေတြ ့အၾကဳံ၊ အညာေဒသရဲ႕ အသုံးအႏႈန္း-အေခၚအေ၀ၚ၊ေက်ာင္းသားဘ၀နဲ ့အလုပ္ခြင္ဘ၀ အေတြ႕အၾကံဳေတြဟာ သူ႕ရဲ႕မဖတ္ရမေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေရးသားတင္ျပမႈေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္ရင္ကုိ တကယ္ဘဲလႈပ္ခတ္ေစခဲ့ပါတယ္။

သူ႕ရဲ႕နိဒါန္းမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ အခ်ိန္နဲ႔ေနရာကလြဲရင္ က်ဳပ္လို အညာေတာသား အညၾတတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀နဲ႔အားလုံးနီးပါး ထပ္တူၾကေနတာမုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလုိအေၿခအေနမ်ဳိးကေန သူ႔လုိထူးခၽြန္တဲ့လူ(တကယ္ဘက္စုံေတာ္တဲ့ပုဂၢဳိလ္ပါ) တစ္ေယာက္ၿဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာ…မလြယ္ေရး….ခ်.. မလြယ္။

သူ႔ကုိ အားက်ၿပီးသကာလ က်ဳပ္ကလည္း ခပ္ညံ့ည့ံက်ဳပ္ရဲ႕ဘ၀တေစ့တေစာင္း ကုိ မွတ္တမ္းေလးအျဖစ္ ေရးရရင္ ေကာင္းေလမလားလုိ ့ စိတ္ကူးမိခဲ့ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္..ခပ္ည့ံညံ့ အညာသား အညၾတ တစ္ေယာက္ရဲ ့ဘ၀အေၾကာင္းဆုိပါေတာ့။

ေျပာသာေျပာရတယ္ ..စာေရးမယ္ဆုိေတာ့.. ဘယ္က စ ရမည္မွန္းမသိ။
ကြန္ပ်ဴတာမွာ ျမန္မာစာက မရုိက္တတ္။
ဘေလာ့ဂ္တည္ေဆာက္ဖုိ႔ဆုိတာ ေ၀လာေ၀း.. (ညံ့ခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ေရာဘဲ)။
ဒီေတာ့ ဘေလာ့ဂ္အတြက္ ေစာေစာက ညီမငယ္ (က်ဳပ္ကုိ စာေရးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေစ့ေဆာ္တြန္းအားေပးခဲ့တဲ့ နဗန ဘေလာ့ကုိ Link ေပးခဲ့သူ)ကုိ အပူကပ္ရတာေပါ့...။
သူကလည္း..“အကုိ ေရးခ်င္ရင္ေရး.. ၂ ပုဒ္ ၃ ပုဒ္ ေရးၿပီးရင္ ပုိ ့လုိက္၊ ဘေလာ့ဂ္လုပ္ေပးမယ္” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

အင္း..ဘေလာ့ဂ္ပုိင္း ကေတာ့ ၿပီးၿပီ။ ျမန္မာစာ ႐ုိက္ဖုိ ့အတြက္ ဘယ္လုိ လုပ္ရပါ့။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အနားမွာရွိတဲ့ လက္တဲ့စမ္း(စာရိုက္ရင္းနဲ႔ သူ႔အရည္အခ်င္းကို သူကိုယ္တိုင္ ေၿပာၿပခဲ့တာပါ) စာစီစာ႐ုိက္ခ်င္တဲ့ KTML ႀကီးကုိ ကူညီခုိင္းရမယ္ ဆုိၿပီး.. သ႔ူကုိ ေၿပာေတာ့...
“ok ..႐ုိက္ေပးမယ္.. ေရး” ဆုိဘဲ။

ဒီလုိ..ဒီလုိ `အရပ္ကူပါ ..လူ၀ုိင္းပါ´ နဲ ့ဘဲ ..ခပ္ည့ံညံ့ အညာသား အညၾတတစ္ေယာက္ရဲ ့ဘ၀ အေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ညႊန္းမဲ့ “က်ဳပ္ဘ၀ တေစ့တေစာင္း” ဆုိတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးတစ္ခုကုိ စတင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီေပါ့...။