က်ဳပ္ဘဝတေစ့တေစာင္း(၈၅)

က်ဳပ္က ဆရာႀကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းနိဳင္ရဲ႕ “ႏွင္းေငြ႕တေထာင့္ မိုးတေမွာင့္” ဝတၳဳထဲက ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ ကထိက ေဒါက္တာျမင့္ႏြယ္လို နိဳင္ငံျခားျပန္ တကၠသိုလ္ဆရာ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သူပါ။ ဆရာ့လုိပဲ စာေလးသင္လိုက္…၊ စိတ္ပညာနဲဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပညာေပးဝတၳဳ-ေဆာင္းပါးေလးေတြ ေရးလိုက္…၊ သုေတသနေလးေတြ လုပ္လိုက္…၊ က်န္းမာေရးအအတြက္ ေဂါက္ေလး ရိုက္လိုက္နဲ႔ ေအးေအးလူလူ ေနခ်င္ခဲ့သူပါ။ သူ႔ဘဝ-သူ႔လူေနမႈစတိုင္ကို အေတာ္အားက်ခဲ့သူပါ။ က်ဳပ္ဘဝထဲမွာ ဆရာ့ရဲ႕ပံုရိပ္ေတြက အျမဲတေစ ျငိတြယ္လို႔ ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကံဇာတာ တက္လို႔ အခြင့္အခါ ႀကံဳႀကိဳက္လာတဲ့ တေန႔က်ရင္ ဆရာ့လို ေဒါက္တာျမင့္ႏြယ္တေယာက္ ျဖစ္ကို ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ကေလးက ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းလို႔ ေနခဲ့တာေပါ့…။

က်ဳပ္ရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုပင္ စိတ္ကူးယဥ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေလးေတြ ရွိေနေပမယ့္ လက္ေတြ႔ဘဝမွာေတာ့ အေကာင္အထည္ ေဖၚနိုင္ဖို႔ မလြယ္လွပါဘူး။ ရွဳတ္ေထြးလွတဲ့ လူ႔ေဘာင္ေလာကႀကီးမွာ လိုက္နာရမယ့္ ဥပေဒသေတြ… စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြက ဒု နဲ႔ ေဒးပါ…။ အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းမွာလည္း သက္ဆိုင္ရာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ… နည္းဥပေဒေတြ ရွိၾကပါတယ္။ အခုလည္း က်ဳပ္ေရာက္ေနတဲ့ ပညာေရးဌာနမွာ နိဳင္ငံျခားပညာသင္ဆု ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ေျဖဆိုခြင့္အတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ ေဒါက္တာျမင့္ႏြယ္လို နိဳင္ငံျခားျပန္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ က်ဳပ္က ကိုယ့္အတြက္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေလးမ်ား ရွိေလမလား သိခ်င္တာေၾကာင့္ အဲဒီ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ႀကိဳတင္ေလ့လာၾကည့္ခဲ့မိပါတယ္။ အား ပါး…ပါး…။ က်ဳပ္နဲ႔ေတာ့ လားလားမွ မဆိုင္…။ ဒီဘဝမွာေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕အိပ္မက္ဇာတ္ေကာင္ ဆရာေဒါက္တာျမင့္ႏြယ္လို နိဳင္ငံျခားျပန္ တကၠသိုလ္ဆရာတေယာက္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္နိဳင္ေတာ့ပါဘူး။

က်ဳပ္ေလ့လာခဲ့တဲ့ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ အထိေသာ ပညာေရးက စည္းမ်ဥ္းကန္႔သတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ နိဳင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ဆု ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ ေျဖဆိုခြင့္ရဖို႔အတြက္-
၁။ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနေအာက္ရွိ တကၠသိုလ္အသီးသီးတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ဆရာ-ဆရာမ ျဖစ္ရမည္။
၂။ တဆက္တည္းလုပ္သက္ အနည္းဆံုး (၂) ႏွစ္ရွိသူ ျဖစ္ရမည္။
၃။ သက္ဆိုင္ရာဘာသာရပ္တြင္ မဟာဘြဲ႔ ရရွိထားသူ ျဖစ္ရမည္။
၄။ ေနာက္လာမည့္ ပညာသင္ႏွစ္တြင္ အသက္(၃၅)ႏွစ္ထက္ မေက်ာ္ရ။(တစ္ႏွစ္ႀကိဳျပီး ေခၚတဲ့သေဘာပါ)။

အဲဒီစည္းမ်ဥ္းနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္လိုက္ရင္ က်ဳပ္က အမွတ္စဥ္-၁ နဲ႔ ၃ ပဲ ကိုက္ညီပါတယ္။ အမွတ္စဥ္-၂ နဲ႔ ၄ က အျပန္အလွန္ ျငိေနတာေၾကာင့္ ဒီဘဝမွာေတာ့ ေဝးျပီေပါ့…။ ဆိုလိုတာက ဘဝေပးအေျခအေန နဲ႔ ေခတ္ကာလ မတည္ျငိမ္မႈေတြေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ နည္းျပဆရာအျဖစ္ အလုပ္ဝင္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္ရဲ႕အသက္က သံုးဆယ့္သံုးႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနပါျပီ…။ ဒါေၾကာင့္ လုပ္သက္ ၂ ႏွစ္ ျပည့္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ က်ဳပ္ရဲ႕အသက္က သံုးဆယ့္ငါးႏွစ္ ေက်ာ္ျပီေပါ့…။ ေနာက္ျပီး ပညာသင္ဆု စာေမးပြဲကို တစ္ႏွစ္ႀကိဳျပီး ေခၚေလ့ ရွိတာေၾကာင့္ က်ဳပ္အတြက္ ဘယ္လိုမွ အခြင့္အေရး မရနိဳင္ေတာ့ပါဘူး။

“ႀကိဳးစားရင္ ဘာမဆို ျဖစ္နိဳင္ပါတယ္” လို႔ ယူဆ-ယံုၾကည္ခဲ့တဲ့ က်ဳပ္အတြက္ ဌာနစည္းမ်ဥ္း ကန္႔သတ္ခ်က္က ပိတ္ပင္လို႔ ထားခဲ့ေလျပီ…။ နိဳင္ငံျခားပညာသင္ဆုကို ဝင္ေရာက္ေျဖဆိုခြင့္ေလးေတာင္ မရနိဳင္ေတာ့ပါဘူး။ မသကာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ ေျဖဆိုခြင့္ ရျပီး က်ရွဳံးခဲ့ရင္ (သို႔) အပယ္ခံခဲ့ရရင္… “ကိုယ္ညံ့လို႔ ကိုယ္ခံရတာပဲ” ဆိုျပီး ေက်နပ္ေျဖသိမ့္လို႔ ရနိဳင္ပါေသးတယ္။ အခုေတာ့…၊ အခုေတာ့…။