က်ဳပ္ဘဝတေစ့တေစာင္း(၉၀)

အဆညအင္တာဗ်ဴး အျပီးမွာေတာ့ က်ဳပ္အဖြားနဲ႔အေဒၚက က်ဳပ္ကို အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ေန႔စဥ္ညတိုင္း ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ နားခ်ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ အဓိကထား စဥ္းစားခဲ့ၾကတာကေတာ့ “အကယ္၍ က်ဳပ္က ပညာသင္ေရြးခ်ယ္ခံရလို႔ ဂ်ပန္ကို သြားခြင့္ရခဲ့ရင္… အငယ္ဆံုး ညီမေလးႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူက ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မွာလဲ…” ဆိုတဲ့ ျပႆနာပါ။ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္က အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အရြယ္လြန္ေနတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ…။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူ႔ကို ယူရမယ္လို႔ အတင္းအၾကပ္ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ က်ဳပ္မွာ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ခ်စ္သူရည္းစား ရွိရင္ သူတို႔ဆီကို ေခၚလာဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း “မူးလို႔ေတာင္ ရွဴစရာ” မရွိခဲ့တဲ့ ႏွလံုးလမ္းေၾကာင္းမွာ ကၽြန္းခံေနသူပါ။ အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းက လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ညီမငယ္တေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းျပီး ေခတၱခဏ အေယာင္ေဆာင္ငွါးျပဖို႔ စိတ္ကူးခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အရွိကို အရွိတိုင္း “က်ဳပ္မွာ ရည္ရြယ္ထားသူ မရွိေသးတဲ့အေၾကာင္း” ဝန္ခံလိုက္ရတာေပါ့…။

အဲဒီအခ်ိန္က်မွ က်ဳပ္ရဲ႕ဟာကြက္ကို ေထာက္ျပီး အတင္းနင္းကာ ျမန္ျမန္အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ တိုက္တြန္းၾကပါေတာ့တယ္။ အဖြားနဲ႔ အေဒၚျဖစ္သူက က်ဳပ္တို႔ မိသားစုရဲ႕ ေနာက္ခံဘဝဇာတ္ေၾကာင္း…၊ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြအခ်င္းခ်င္း ယိုင္းပင္းကူညီေပးေနရမႈေတြ…၊ နားလည္မႈမရွိသူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ပါက ေရွ႕ဆက္ျဖစ္လာနိဳင္တဲ့ ျပႆနာေတြကို အေသးစိတ္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ရွင္းျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ျပီးတာနဲ႔ ဒီလိုမိသားစုေနာက္ခံရွိတဲ႔ က်ဳပ္လိုလူတေယာက္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္ဟာ “ကိုယ္လို ေတာေနလူတန္းစား အညာသူ အညာသား” တေယာက္သာ ျဖစ္သင့္တဲ့အေၾကာင္း…၊ အခု မင္းမွာလည္း ရည္ရြယ္ထားသူ မရွိဘူးဆိုရင္… မင္းတို႔မိသားစုအတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့သူတေယာက္ ရွိေၾကာင္း…၊ သူ႕ကိုလည္း ငါတို႔ အားလံုးေလ့လာျပီးျဖစ္ေၾကာင္း…၊ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ ေရြးထားတဲ႔သူကို လက္ခံစဥ္းစားေစခ်င္ေၾကာင္း… မနားတမ္း တရားေဟာၾကပါေတာ့တယ္။

ကဲ… ဟုတ္ပါျပီ… ခင္ဗ်ားတို႔ ေရြးထားတဲ့သူက ဘယ္သူလဲလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့… “မူမူ” ေလ…တဲ့။ ဟာဗ်ာ… ခင္းဗ်ားတို႔ဟာက ၾကည့္လည္း လုပ္ၾကပါအုန္း…၊ သူက “ အသက္ကလည္း ႀကီး… အသားကလည္း ညိဳ… ရုပ္ကလည္း မလွ…” နဲ႔ မျဖစ္ပါဘူးလို႔ ရုတ္တရက္ တုန္႔ျပန္လိုက္ပါတယ္။ လူမမာ အဖြားျဖစ္သူကေတာ့ “ ေဟ့…ငါ့ေျမး.. လွတာမက္ရင္ ညစာခက္မယ္၊ ရုပ္လွတာ ကိုက္စားလို႔ မရဘူး… စိတ္လွဖို႔ဘဲ အေရးၾကီးတယ္” လို႔ဆိုကာ က်ဳပ္ကို ေဟာက္ပါေတာ့တယ္။ က်ဳပ္လည္း သူတို႔ကို ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ့…။

တကယ္ေတာ့ က်ဳပ္လည္း ေမးေျပာ-ေခၚထူး မရွိေပမဲ့ သူမကို သိေနပါတယ္။ သူမဟာ က်ဳပ္တို႔အေဒၚအိမ္ရဲ႕ ႏွစ္အိမ္ေက်ာ္ေလာက္မွာရွိတဲ႔ သူမရဲ႕ဦးေလးအိမ္မွာ ေနရင္း ကုမၸဏီမွာ စာရင္းကိုင္အလုပ္ လုပ္ေနတာပါ။ သူတို႔မိသားစုနဲ႔ က်ဳပ္တို႔အေဒၚမိသားစုဟာ အညာသူ-အညာသားခ်င္းမို႔ ႏွစ္အိမ့္တစ္အိမ္တမွ် ရင္းႏွီးၾကပါတယ္။ သူမက က်ဳပ္ညီမေတြအပါအဝင္ မိသားစုအားလံုးနဲ႔ ရင္ႏွီးေပမယ့္ အေဒၚအိမ္ကို မိုးခ်ဳပ္မွ ေရာက္လာတတ္တဲ့ က်ဳပ္နဲ႔ကေတာ့ စကားေတာင္ မေျပာခဲ့ဖူးပါဘူး။

အခုေတာ့ ေရွးေရစက္လို႔မ်ား ေျပာရေလမလား…။ သူမနဲ႔ ဆံုေတြ႕ဖို႔ ကံၾကမၼာက အတင္းဖန္းတီးလို႔ လာေနျပန္ပါျပီ…။ ဒီတခါေရာ ႏွလံုးလမ္းေၾကာင္းမွာ ကၽြန္းခံေနသူ မိုးစံတေယာက္ က်န္ရစ္ျဖစ္ခဲ့ေနေလအုံးမွာလား…။ က်န္ရစ္ျဖစ္ခဲ့ေနေလအံုးမွာလား…။