Friday, March 20, 2009

က်ဳပ္ဘဝတေစ့တေစာင္း(၇၅)

M.Res အတြက္ ေမးခြန္းလႊာကို စနစ္တက် ျပင္ဆင္ျပီး ပါေမာကၡဆီက ေထာက္ခံစာ ရယူကာ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ အာဏာပိုင္ကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ဥကၠဌ မရွိတာေၾကာင့္ အတြင္းေရးမွုဴးနဲ႔ ဝင္ေတြ႔ကာ က်ဳပ္ရဲ႕ေမးခြန္းလႊာနမူနာကို ျပျပီး သုေနသနအေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။ က်ဳပ္စကားအဆံုး သူေျပာလိုက္တာကေတာ့ “အထက္က ခြင့္ျပဳခ်က္ ပါရင္” ကူညီနိဳင္ပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရွိလွတဲ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္ေလသံနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ…။ အထက္က ခြင့္ျပဳခ်က္ လိုတယ္ဆိုေတာ့လည္း ေနာက္တဆင့္ ခရိုင္အာဏာပိုင္နဲ႔ေတြ႔ခြင့္ရဖို႔ နည္းလမ္းရွာရပါေတာ့တယ္။

ကံေကာင္းတယ္လို႔ေျပာရမွာပါ…။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ဳပ္ရဲ႕အတန္းေဖာ္ ညီမငယ္ မေလးက ျပည္တြင္း NGO တခုမွာ ခရိုင္အီးစီလုပ္ေနတာေၾကာင့္ ခရိုင္အဆင့္အာဏာပိုင္ကို လြယ္လြယ္ကူကူ နဲ႔ ေတြ႔ဆံုကာ ရွင္းျပ အကူအညီေတာင္းခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ သူကလည္း“ ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အင္မတန္ ေကာင္းေၾကာင္း…၊ ေမးခြန္းလႊာကို ဖတ္ၾကည့္ရံုနဲ႔ စီမံအရာထမ္းေတြအတြက္ အက်ိဳးျပဳနိဳင္မယ့္ ရလဒ္ေတြ ေတြ႔ရွိမယ္ဆိုတာ လံုးဝယံုၾကည္ေၾကာင္း…၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႔တေတြဟာ ဝန္ထမ္းေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အထက္က ခြင့္ျပဳခ်က္ လိုအပ္ေၾကာင္း…၊ အဲဒီအထက္က ခြင့္ျပဳခ်က္သာ ပါမယ္ဆိုရင္ သူ႕အေနနဲ႔ စိတ္ေရာ-ကိုယ္ပါ ကူညီေပးခ်င္ပါေၾကာင္း…” ေျပာပါေတာ့တယ္။ က်ဳပ္က ဘယ္လိုပင္ ထပ္ခါတလဲလဲ အကူအညီေပးဖို႔ ေျပာေန ေျပာေန… သူကေတာ့ “အထက္က”ဆိုတဲ့ ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးကိုပဲ ဖြင့္ေနတာေၾကာင့္ လက္ေလွ်ာ့ကာ ျပန္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

က်ဳပ္အဆင့္နဲ႔ တိုင္းအာဏာပိုင္ကို လက္လွမ္းမမွီတာေၾကာင့္ ၾကံဳေတြ႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြကို က်မ္းႀကီးၾကပ္သူ ဆရာနဲ႔ ပါေမာကၡ ဆရာမႀကီးကို တိုက္ရိုက္တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဆရာမႀကီးကေတာ့ “ ေမးခြန္းလႊာတေစာင္ ဒို႔ကို ေပးပါ…၊ အက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပျပီး တိုင္းမွဴးလက္ထဲ ေရာက္ေအာင္ ထည့္ေပးလိုက္မယ္…၊ အဲဒီကထြက္လာတဲ့ အေျဖကို ၾကည့္ျပီး ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို စဥ္းစားၾကတာေပါ့” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျပီးတာနဲ႔ “စိတ္ဓါတ္မက်ပါနဲ႔ ကိုမိုးစံရယ္… အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္...”လို႔ အားေပးျပန္ပါတယ္။ တကယ္ကို သူ ကူညီနိုင္တာဆိုရင္ အကူအညီေပးဖို႔ ဝန္မေလးခဲ့သူ ဆရာမႀကီးပါ…။ ေနာက္ျပီး စိတ္ပညာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို သူလိုခ်င္တဲ့ အဝန္းအဝိုင္းထဲ ေရာက္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ စည္းရံုးနိဳင္သည္အထိ “အသံုးခ်စိတ္ပညာ” ကို ႏွံ႔စပ္ကၽြမ္းက်င္သူ ဆရာမႀကီးပါ။ အသံုးခ်စိတ္ပညာ ဆိုတာ “အသံုးခ်ခံရသူ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္က အသံုးခ် ခံလိုက္ရမွန္းမသိပဲ… သူဆြဲေဆာင္ရာ အဝန္းအဝိုင္းဆီသို႔ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ဝင္ေရာက္သြားခဲ့တာမ်ိဳးကို ေခၚတာပါ”။

အခုခ်ိန္ တေရးေရး ျပန္ေတြးၾကည့္မွ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဆရာမႀကီးရဲ႕အသံုးခ် ခံလိုက္ရမွန္း မသိခဲ့တဲ့ စိတ္ပညာေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့သလို…၊ ဒီအသံုးခ်ခံလိုက္ရမႈအတြက္လည္း ေက်နပ္ပီတိေတြ ျဖစ္ကာ… ဖန္တီးရွင္ ဆရာမႀကီးကို ေက်းဇူးေတြ အထပ္ထပ္တင္…၊ ေလးစားၾကည္ညိဳစိတ္ေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ျဖစ္လို႔ ေနပါေတာ့တယ္။ ဤသည္ပင္ အသံုးခ်စိတ္ပညာရွင္၏ ကၽြမ္းက်င္မႈ…။ ဤသည္ပင္ အသံုးခ်စိတ္ပညာ၏ စြမ္းပကား…။ ဤသည္ပင္ အသံုးခ်စိတ္ပညာ၏ အႏွစ္သာရ…။

0 comments: