က်ဳပ္ဘဝတေစ့တေစာင္း(၅၅)

က်ဳပ္ရဲ႕ Term paper စာတမ္းငယ္ ႀကီးၾကပ္သူက ယခု ဒဂံုတကၠသိုလ္မွာ ပါေမာကၡ ျဖစ္ေနတဲ့ ဆရာ ဦးေအးေက်ာ္ပါ။ က်ဳပ္က ရန္ကုန္ေက်ာင္းထြက္ မဟုတ္တာေၾကာင့္လည္း ဆရာနဲ႔ မသိသလို… က်ဴ-ဝမ္း မွာလည္း ေက်ာင္းပ်က္တာ မ်ားတာေၾကာင့္ ဆရာနဲ႔ မရင္းႏွီးပါဘူး။ ျမင္ဘူးယံုေလာက္ပါဘဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က ဆရာတို႔မိသားစုဟာ မိန္းထဲက ဆရာမႀကီး ပါေမာကၡ ေဒၚေအးသန္း ရဲ႕ ျခံဝင္းအတြင္းက သီးသန္႔အိမ္ေလးမွာ ေနၾကပါတယ္။ စာတမ္္းငယ္ေခါင္းစဥ္ ေရြးခ်ယ္ တိုင္ပင္ညွိႏွိဳင္းရန္အတြက္ ဆရာ့အိမ္ကို ဆရာနဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ျပီးသား ျဖစ္တဲ့ ကိုေသာင္းၾကည္တို႔အဖြဲ႕က လိုက္ပို႔ပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဆရာက စာတမ္းငယ္အတြက္ ျဖစ္နိဳင္ေျခ ရွိတဲ့ ေခါင္္းစဥ္ေတြကို စဥ္းစားသံုးသပ္ျပပါတယ္။ ျပီးတာနဲ႔ က်ဳပ္ ဖတ္ဖို႔ စာအုပ္သံုးအုပ္ ထုတ္ေပးလိုက္ျပီး ေနာက္တစ္ေခါက္လာရင္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ ေခါင္းစဥ္ နဲ႔ Format အၾကမ္းကိုပါ ေရးျပီး ယူခဲ့ဖို႔ မွာလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္လေလာက္အၾကာ စာတမ္းေခါင္းစဥ္ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူဖို႔အတြက္ ဆရာ့ဆီကို သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာတို႔မိသားစုက ပညာေရးတကၠသိုလ္ဝင္းထဲက ဆရာႀကီး ေဒါက္တာထြန္းသန္း ရဲ႕ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ေရာက္ရွိလို႔ေနပါျပီ။ ဆရာမႀကီး ေဒၚေအးသန္း အျငိမ္းစား ယူသြားတာေၾကာင့္ မူလေနတဲ့ အိမ္ကေန ဖယ္ေပးလိုက္ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာဟာ ဆရာမႀကီးရဲ႕ကားကိုပဲ ဆက္လက္ ေမာင္းေပးေနရတာေၾကာင့္ ည ၈ နာရီ ဝန္းက်င္ေလာက္မွ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္တတ္ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ဆင္ဆာ ရွိတဲ့ေန႔ဆိုရင္ေတာ့ ည ၁၀ နာရီေလာက္မွ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ “တပည့္က အလုပ္မ်ား… ဆရာကလည္း မအား” ဆိုေတာ့ ထိေတြ႕ရတဲ့အခ်ိန္က အင္မတန္ နည္းလွပါတယ္။ ေတြ႕ရတဲ့အခ်ိန္က ဆရာေရာ-တပည့္ေရာ တေန႔တာအလုပ္ေတြ ပင္ပမ္းလို႔ ႏြမ္းနယ္လွတဲ့ ည ၈ နာရီ ဝန္းက်င္…။ ေနရာကေတာ့ ရန္ကုန္အေဝးသင္ မိန္းေပါက္ အဝင္ဝက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာေပါ့။ ဒါေတာင္မွ ဆရာ ျပန္မလာမခ်င္း ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစာင့္ေနတတ္တဲ့ တပည့္ေက်ာ္ကို အားနာလို႔ အျပင္က ျပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ သူ႕မိသားစုကို ႏွဳတ္ဆက္ျပီး စာ ရွင္းဖို႔အေရး လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို လိုက္ပါေပးခဲ့သူက ဆရာပါ။ တခါတရံ အလိုက္ကန္းဆိုး မသိတတ္တဲ့ တပည့္ေက်ာ္က “သူေရးခ်င္တာေတြ… သူလုပ္ခ်င္တာေတြ” ကို အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ ရွင္းျပေနတဲ့အခ်ိန္ ဆရာက စီးကရက္ လက္ၾကားညွပ္လို႔ ငိုက္ေနတတ္ျပီ။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ တပည့္ေက်ာ္ကလည္း ဆရာ စာရွင္းျပေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မငိုက္ရဲတာေၾကာင့္ တဝါးဝါး သန္းလို႔ ဆရာ့ကို ဒုကၡေပးေနတတ္ျပီ။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သမား စာတမ္းအေၾကာင္းကို ရပ္လို႔ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေျပာရင္း လမ္းခြဲလိုက္ၾကတာေပါ့။

စာတမ္းေခါင္းစဥ္နဲ႔ စာတမ္းမွာ ပါဝင္သင့္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ႀကီးၾကပ္သူ ဆရာရဲ႕ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူျပီးတဲ့ေနာက္မွာ စာတမ္းေရးဖို႔ အခ်က္အလက္ စုေဆာင္းရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စာၾကမ္း ေရးနိဳင္သေလာက္ ေရးခဲ့ပါတယ္။ စာတမ္းတစ္ေစာင္လံုးအတြက္ အေခ်ာကိုေတာ့ သၾကၤန္ရံုးပိတ္ရက္မွာ ေရပက္ခံ ထြက္မလည္ေတာ့ပဲ စာတမ္း အျပီးေရးမယ္ဆိုျပီး အားခဲလို႔ ေနခဲ့တာေပါ့။ သၾကၤန္ အႀကိဳေန႔ကတည္းက ေန႔ေရာ-ညေရာ ေရးခဲ့တဲ့ စာတမ္းငယ္ဟာ အတက္ေန႔မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ ျပီးဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ စာတမ္း ျပီးေျမာက္ျခင္း ေအာင္ပြဲအျဖစ္ Grand royal whisky ကို ေသာက္ထည့္လိုက္တာ ေနာက္ေန႔မနက္ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ႀကီးမွာ ကမာရြတ္ ဘူတာရံုလမ္းက ေဆးခန္းတစ္ခုမွာ ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္ ဆလိုင္းတန္းလန္းနဲ႔ နားေနခဲ့ရပါေၾကာင္း…။