က်ဳပ္က ပထမႏွစ္ကို ဂုဏ္ထူးႏွစ္ဘာသာနဲ႔ ေအာင္ခဲ့တာဆိုေတာ့ တကယ္ ရိုးသားစြာနဲ႔ ႀကိဳးစားရင္ တကယ္ျဖစ္လာနိဳင္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ကိုယ္ပိုင္အေတြ႔အႀကံဳအရ သိလာခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေေၾကာင့္လည္း ဒုတိယႏွစ္မွာ အခ်ိန္ကို စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲခဲ့ျပီး ေက်ာင္းစာကိုပဲ လံုးလံုး အာရံုစိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း က်ဴရွင္ဆိုျပီး မနက္ကတည္းက တေနကုန္သြားလိုက္တာ အိ္ပ္ခ်ိန္က်မွ ျပန္လာတတ္ပါတယ္။ သူ႔ေရာဂါက ပထမႏွစ္ ထက္ကေတာင္ ပိုဆိုးေနပါေသးတယ္။ အဲ.. တစ္ခုေတာ့ သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္ဗ်။ “အမ်ား မိုးခါးေရေသာက္လို႔မွ.. မင္းက မေသာက္ဖူးဆိုရင္…၊ မင္းက အရူးပဲ”လို႔ ညစဥ္ညတိုင္း ေျပာတာကလြဲရင္ က်ဳပ္ကို လံုးဝ ဒုကၡမေပးခဲ့ပါဘူး။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေန႔ခင္းထမင္းစားခ်ိန္မွာ ဆံုၾကေလ့ရိွျပီး ညေနစာကိုေတာ့ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ ဝါးၾကတာက မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ည ၈ နာရီ ထိုးလို႔ က်ဳပ္ လက္ဘက္ရည္ေသာက္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ က်ဳပ္ ရိွရာ ေရနီေျမာင္းေဘးက “ရိုးရိုးေလး” လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္နဲ႔ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ က်ဳပ္က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ခ်ိန္ ၁၅ မီးနစ္ပဲ သတ္မွတ္ထားတာမို႔ (သူ႔ကိုလည္း ေျပာထားျပီးသားပါ) အခ်ိန္ျပည့္တာနဲ႔ ထ ျပန္တတ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ စကားမျပတ္လုိ႔ မီးနစ္ ႏွစ္ဆယ္အစိပ္ ေရာက္သြားတဲ့ရက္ေတြက အမ်ားႀကီး..။
က်ဳပ္ကလည္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာစ ဆိုေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းလိုပဲ ဟို ပိုးေလးက ရိွတာေပါ႔ဗ်ာ။ ပုထုစဥ္ပဲ…ရဟႏၱာ မွမဟုတ္တာ။ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းကလည္း က်ဳပ္ရဲ႕ သနပ္ခါးေဖြေဖြးလိမ္းတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္း သဲႀကီးမဲႀကီး စံုစမ္းတာေပါ႔(ဒီဘက္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္အားကိုးရတယ္ဗ်)။ ဒီလိုနဲ႔..သူေလးက မံုရြာေျမာက္ဘက္ အရာေတာ္ က ဆိုတာလည္း သိေရာ…အရာေတာ္ကေကာင္ကို အတင္းလိုက္ မိတ္ဖြဲ႔..၊ အားလံုးအဆင္ေျပျပီဆိုမွ ေန႔ခင္းထမင္းစားခ်ိန္မွာ က်ဳပ္ကို လာေခၚျပီး ေက်ာင္းထဲက “Memento” ဆိုတဲ့ ဆိုင္မွာ အရာေတာ္က ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတာေပါ႔။ နံမည္က ကိုလွေဆြ၊ အလုပ္အကိုင္က- ပညာရွင္အဆင့္ ၁၊ ေနရပ္က- အရာေတာ္ျမိဳ႕နယ္က မလဲသာရြာ လား- ဥယ်ဥ္သာရြာ လား..ေသျခာမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ သူကလည္း ပညာရွင္ဆိုေတာ့ မညံံ့ဘူးဗ်..၊ ေတြ႔တာနဲ႔..“မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ငါ႔ကို ဒီေလာက္ သေဘာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပါင္းေနမွေတာ့… တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲကြ..၊ သေဘာရိုးေတာ့ မဟုတ္နိဳင္ဘူး” လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူကေတာ့ အခုမွ ေတြ႔ၾကေပမဲ့ တကယ္ကို တရင္းတႏွီး ေျပာခဲ့တာပါ။ က်ဳပ္က အသာေလး ျငိမ္ေနလိုက္ေတာ့..က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းက “ေအးကြာ…ဒီေကာင္က (က်ဳပ္ကိုရည္ညႊန္းလွ်က္္) မင္းတို႔ အရာေတာ္က ေကာင္မေလးကို စိတ္ဝင္စားလို႔…အဲဒါ သူ႔အေၾကာင္း နည္းနည္းပါးပါး သိခ်င္တယ္”လို႔ ဒဲ့ဒိုး ကစ္လိုက္ပါတယ္။ က်ဳပ္လည္း ခတ္ရွက္ရွက္နဲ႔ သူ႔ဆီက အန္က်လာမယ့္ စကားလံုးေတြကို ေစာင့္ေနရတာေပါ႔ဗ်ာ။ ေစ်းေတာ့ မကိုင္ရွာပါဘူး..။ သနပ္ခါးေဖြးေဖြးေလးက သူနဲ႔လည္း ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ သူသိသမွ် အကုန္ေျပာျပခဲ့ပါေတာ့တယ္။
2 months ago
0 comments:
Post a Comment