က်ဳပ္ဘဝတေစ့တေစာင္း(၁၃)

က်ဳပ္က အတန္း မွန္ေအာင္တက္ျပီး စာမွန္မွန္ဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း “ေအာင္ဆင္”က အတန္းထဲက ေက်ာင္းသား/သူ တစ္ဝက္ေလာက္နဲ႔အတူ ႀကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ေနတတ္ပါတယ္။ အတန္းထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မရိွ။ က်ဳပ္ကေမးေတာ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ေျဖပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ “ငါ.. ေကာင္မေလးေတြနဲ႔အတူ က်ဴရွင္လိုက္တက္ေနတယ္၊ မင္းေရာ..လိုက္တက္ပါလား..”ဆိုျပီး ဝန္ခံအမွန္စကား ေျပာပါေတာ့တယ္။ “ဟာ…ဆရာႀကီးက ဘယ္က်ဴရွင္မွ တက္စရာမလိုဘူး..လို႔ ေျပာထားရက္သားနဲ႔ မင္းမို႔ ပိုက္ဆံအကုန္ခံ တက္ေနတယ္၊ ငါကေတာ့ မတက္ေရး..ခ်..မတက္” လို႔ စိတ္တိုတိုနဲ႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီေကာင္ က်ဴရွင္တက္ခ်င္လို႔ ထက္ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ဟိုေရာဒီေရာ ေနခ်င္တာက ပိုပါလိမ့္မယ္။ နဂိုကတည္းက ဇ ရိွတဲ့သူ ဒီကအသစ္ေလးေတြနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ တရုန္းရုန္း ျဖစ္ေနျပီေပါ႔။ မွန္တာေျပာတာပါဗ်ာ…မယံုမရိွပါနဲ႔။ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းက ေတာသားဆိုေပမဲ့ ရုပ္က တကယ္ေျဖာင့္တာ။ အေျပာကလည္း မိန္းမေတြအႀကိဳက္ လိုက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ေဘာ္ဒါ မိုးကုတ္သူေဌးေလး တင္မိုးလြင္ နဲ႔ နင္လား..ငါလား..ပဲ။ အဲ…ငွက္ဖ်ားပါရဂူ ေဒါက္တာေအာင္သီ ကိုေတာ့ မမွီျပန္ဘူးဗ်(ဒီလူကေတာ့ တကယ္စြန္တာဗ်ိဳ႕..၊ ဂငယ္စကား မတတ္ပဲနဲ႔ ဂငယ္မကို ႏွဳတ္ဆက္မ်က္ရည္နဲ႔ လြမ္းလို႔က်န္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိဳင္ခဲ့သူပါ)။ ဝတ္စား ထားတာကလည္း သိတဲ့အတိုင္း…ရြာက ငွါးလာတာေတြ တစ္မ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳး။ စက္ဘီးကလည္း အေရာင္လြင့္ေနေပမဲ့ ၂ ေယာက္ စီးလို႔ရတဲ့ ခတ္ေတာင့္ေတာင့္ဆိုေတာ့ OK မွာ စိုေျပလို႔ေနပါတယ္။
ဒီေကာင္က က်ဳပ္ကို မနက္တိုင္း စက္ဘီးနဲ႔ လိုက္ပို႔ေပးျပီးတာနဲ႔ သေဝထိုးေတာ့တာပါဘဲ။ အဲ…က်ဳပ္ကိုလည္း အတန္းေရွ႕ေခၚလာျပီး “ႀကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလး ကို ျပစမ္း…ငါ ေျပာေပးမယ္”လိို႔ ဆိုျပန္ပါတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း အဟုတ္မွတ္လိုု႔ ပါးျပင္မွာ သနပ္ခါး ေဖြးေနေအာင္လိမ္းထားတဲ့ က်ဳပ္အထင္ ခတ္ရိုးရိုးတစ္ေယာက္ကို “သူ႔ကို ငါ ႀကိဳက္တယ္ကြာ” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့…၊ ဟဲဟဲ..သူနဲ႔ေတာ့ ငါ မရင္းႏွီးဘူး ဆိုျပီး တစ္ခ်ိဳးတည္းလစ္ပါေတာ့တယ္။ ညေနအတန္းျပီးခ်ိန္မွာ အျမဲဲတမ္းလိုလို လာႀကိဳတတ္ျပီး ညစာ အတူစားႀကပါတယ္။ ျပီးတာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက အေဆာင္မွာ ေခတၱနားျပီး ျပန္ထြက္၊ က်ဳပ္က ဦးဇင္းႀကည္ စြန္႔လိုက္တဲ့ ျခင္ေထာင္တစ္ပတ္ရစ္ကို ေထာင္ကာ စာဖတ္ပါတယ္။ သူကလည္း ညစဥ္ ၁၀ နာရီ ဝန္းက်င္ေလာက္မွ ျပန္ေရာက္လာတတ္ျပီး “ ရိုးသားစြာနဲ႔ ႀကိဳးစားခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့အေကာင္…က်က္လိုက္အံုး..ေဟ့”လို႔ အားေပးျပီးသကာလ တရွဴးရွဴးနဲ႔အိပ္ပါေတာ့တယ္။