ဂုဏ္ထူးတန္းက လာတဲ့သူေတြက စုစုေပါင္း (၇)ေယာက္ (က်ား-၁၊ မ-၆)။ ေတာင္ငူ ဇာတိျဖစ္တဲ့ လင္းလင္း နဲ႔ သဲႏုမာ က လြဲရင္ က်န္တဲ့သူေတြက ရန္ကုန္ကေပါ့။ ညိဳညိဳ၊ ညြန္႔ညြန္႔၊ မေလး၊ ခ်ိဳခ်ိဳ နဲ႔ ေဇာ္ရွင္း။ ဒီမိန္းခေလးေတြၾကားထဲမွာ တစ္ဦးတည္းေသာ ေယာက်္ားေလးျဖစ္တဲ့ ေဇာ္ရွင္း ဆိုတာက “မေအးပြင့္၊ ျမင့္ျမင့္စန္း၊ လမ္းသံုးဆယ္” ဝတၳဳ နဲ႔ နံမည္ႀကီးခဲ့သူ စာေရးဆရာ ေဆြလႈိင္ဦး ရဲ႕ေနာက္ဆံုးမ်ိဳးဆက္ သားေထြးေလးပါ။ သူတို႔အထဲမွာေတာ့ လူေတာ္ေလးလို႔ နံမည္ႀကီးလွသူေပါ့။ သူတို႔အားလံုးဟာ ငယ္ဂုဏ္ေလးေတြနဲ႔အတူ ခတ္သြက္သြက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူေလးေတြပါ။ မိဘရဲ႕အရိပ္အာဝါသေအာက္မွာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ရင္း ပညာသင္ခြင့္ ရရွိသူ ကံထူးရွင္ေလးေတြေပါ့ဗ်ာ…။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ စိတ္ပညာဌာနရဲ႕ လက္ေရြးစင္ ဂုဏ္ထူးတန္း ေက်ာင္းသားေတြဆိုေတာ့လည္း ယံုၾကည္ခ်က္ မာန္မာနေလးေတြနဲ႔အတူ ခတ္စြာစြာ ပံုစံေလးေတြေတာ့ ေတြ႕ရတာေပါ့။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ Day က တက္လာတဲ့ Qualify သမားက (၃) ေယာက္ပါ (က်ား-၂၊ မ-၁)။ ရခိုင္က ကိုျမတ္ေရႊ၊ ပဲခူးက မင္းေဇာ္ဦး နဲ႕ ဖ်ာပံုက ဥမၼာ တို႔ေပါ့။ သူတို႔ကေတာ့ အသက္အရြယ္က က်ဳပ္နဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းပါ။ အဲဒီအထဲက ရခိုင္သား ကိုျမတ္ေရႊက ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ ျမသီလာကို ရုတ္တရက္ ႏွဳတ္ဆက္လို႔ ေလာကပင္လယ္ႀကီးကို လက္ပစ္ကူးလို႔ ေနပါေတာ့တယ္။ မိန္းထဲက ေရႊဘိုေဆာင္မွာ ေနတဲ့ မင္းေဇာ္ဦးက ေက်ာင္းစာမွန္သမွ် မိတၱဴကူးေပးကာ က်ဳပ္ကို ကူညီခဲ့သူ တစ္ေယာက္ေပါ့။
ဆိုေတာ့ က်ဳ-ဝမ္း မွာ အားလံုးေပါင္းလိုက္ရင္ (၁၇) ေယာက္ ရွွိပါတယ္။ သင္ယူရတဲ့ ေမဂ်ာ ဘာသာရပ္ေတြက က်ဳပ္တို႔ ဖိုင္နယ္မွာ သင္ခဲ့ရတာေတြနဲ႔ အတူတူဆိုေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ ပိုျပီး က်ယ္ျပန္႔တဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ မိုင္နာေတာင္ မပါေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ စုစုေပါင္း ေမဂ်ာ ေလးခုကိုပဲ သင္ရပါတယ္။ သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ-ဆရာမေတြကလည္း ဌာနက ဝါရင့္ ကထိကႀကီးေတြေပါ့။ Lecture ေတြကလည္း အေတာ္ကို ေကာင္းၾကပါတယ္။ တခါတေလမွ အတန္းလာတက္ျပီး ဒီလို ခ်ီးမြမ္းစကား ေျပာၾကားေလေတာ့“ ဟိုတုန္းက ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလွိဳင္ ေရးတဲ့ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္းကို(စာအုပ္အမည္ မွားေကာင္း မွားနိဳင္ပါတယ္) စာမတတ္တဲ့ သူ႕တပည့္ ျမင္းထိန္းငတာ က သိပ္ေကာင္းတဲ့ စာအုပ္ပဲ လို႔ မလြတ္တမ္း ခ်ီးမြမ္းေနသလို”မ်ား ျဖစ္ေနသေရာ့လား…။ ထင္ခ်င္သလို ထင္နိဳင္ၾကပါတယ္ေလ…။
က်ဴ-ဝမ္း မွာ သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာ-ဆရာမေတြကေတာ့ ဆရာ ဦးခင္ျမင့္ (ယခု ပါေမာကၡ-အျငိမ္းစား)၊ ဆရာ ဦးေအးေက်ာ္ (ယခု ပါေမာကၡ-ဒဂံု)၊ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးရီ (ယခု ပါေမာကၡ-အျငိမ္းစား) နဲ႔ ဆရာမ ေဒၚလွလွသန္း (ယခု ပါေမာကၡ-ျမစ္ႀကီးနား) တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
တိတ်ဆိတ်သော သာယာမှု ရှိရာဆီ ခဏ...
-
Almost heaven, West Virginia
Blue Ridge Mountains, Shenandoah River
Life is old there, older than the trees
Younger than the mountains, growin' like a br...
4 months ago
0 comments:
Post a Comment