က်ဳပ္ဘဝတေစ့တေစာင္း(၅၁)

က်ဳပ္က က်ဴ-ဝမ္း မွာ အတန္းမွန္ေအာင္ မတက္နိဳင္ေပမဲ့ ေက်ာင္းထဲကိုေတာ့ ညေနအလုပ္က ျပန္လာတိုင္း ေရာက္ပါတယ္။ စစ္ကိုင္းေဆာင္က ျမင့္စိန္ကို ေခၚျပီး ေရႊဘိုေဆာင္က မင္းေဇာ္ဦးဆီ သြားကာ တစ္ေန႔တာ သင္လိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို ေကာ္ပီကူးဖို႔ ငွားရတာေပါ့။ တခါတေလေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ က်ဳပ္အတြက္ အပိုေကာ္ပီ ကူးထားတတ္ပါေသးတယ္။ က်ဳပ္က က်သင့္ေငြ ေပးလိုက္ရံုပါဘဲ။ သင္ခန္းစာေတြ ေကာ္ပီကူးရင္း က်ဳပ္က သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို တကၠသိုလ္စာတိုက္ေရွ႕က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ လက္ဘက္ရည္နဲ႔အတူ သူတို႔စားခ်င္တာေလးေတြနဲ႔ ဧည့္ခံေနၾကပါ။ သူတို႔က ေက်ာင္းသားသက္သက္… က်ဳပ္က အလုပ္ရွိေနတဲ့သူေလ…။

တခါတရံ မနက္ပိုင္း အတန္းတက္ျပီးလို႔ က်ဳပ္တို႔ အေဝးသင္အဖြဲ႕နဲ႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ျဖစ္တဲ့အခါ “ ဌာနက အခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာ-ဆရာမေတြက က်ဳပ္တို႔ အေဝးသင္ကလာတဲ့သူေတြကို မသိမသာ တစ္မ်ိဳး… သိသိသာသာ တစ္ဖံု ခြဲျခား ႏွိမ့္ခ် အထင္ေသး အျမင္ေသးစိတ္ေတြ ရွိေနၾကတယ္” ဆိုတာကို သိလာရပါတယ္။ က်ဳပ္က “ ဟုတ္ပါ့မလား ကိုယ့္လူတို႔ရာ…”လို႔ ေျပာတဲ့အခါ “မယံုရင္ တစ္ပတ္ေလာက္ အခ်ိန္ျပည့္ လာတက္ၾကည့္ဗ်ာ…” လို႔ ဆိုၾကျပန္ပါတယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့“ ေအးဗ်ာ… သူတို႔ ဂုဏ္ထူးတန္းက ကေလးေတြကို ဦးစားေပး အထင္ႀကီး ေျမွာက္စားတာကေတာ့ သဘာဝက်ပါတယ္…၊ ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိပါဘူး…၊ ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လို႔ က်ဳပ္တို႔ အေဝးသင္က လူေတြကို အေျခာက္တိုက္ အထင္ေသးရတာလဲ…၊ အမ်ားက အထင္ေသးသလို ဆရာ-ဆရာမေတြကပါ ဒီလို ထင္ေနၾကတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ သူတို႔ဂုဏ္ထူးတန္းက ကေလးေတြထက္ မညံ့ေၾကာင္း ျပသဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ျပီေပါ့ဗ်ာ…” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူတို႔က သိပ္ မလႈပ္ၾကတာေၾကာင့္ က်ဳပ္ကပဲ ဆက္ျပီး “လုပ္နိဳင္သေလာက္ လုပ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ… အခ်ိန္က စကားေျပာပါလိမ့္မယ္” လို႔ ဆိုရပါတယ္။

အေဝးသင္ေက်ာင္းသားေတြအေပၚမွာ လြဲမွားစြာ ထားရွိတဲ့ အခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာ-ဆရာမေတြရဲ႕ သေဘာထားေတြကို ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ သက္ေသျပၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့သလို က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္လည္း ပါဝင္ကျပဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တဲ့ အရာေပါ့ဗ်ာ…။ က်ဳပ္တို႔တေတြ ဂုဏ္ထူးတန္းက ကလးေတြထက္ မေတာ္ရင္ေတာင္… သူတို႔ထက္ မညံ့ဘူး ဆိုတာကို အမွန္တကယ္သာ သက္ေသျပနိဳင္ခဲ့ရင္ ဆရာ-ဆရာမေတြ အသိအမွတ္ျပဳလာနိဳင္ပါတယ္(သူတို႔ေလးေတြထက္ သာတယ္ဆိုတာ ျပသနိဳင္ခဲ့ရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ့)။ ဒီကတစ္ဆင့္ အေဝးသင္ကလာတဲ့သူေတြလည္း ႀကိဳးစားၾကသားဘဲ…။ ထိုမွတစ္ဆင့္ အေဝးသင္ေက်ာင္းသားတိုင္း မညံ့ပါလား..ကေန အေဝးသင္ေက်ာင္းသားေတြလည္း အဆင့္ျမင့္ပညာ ဆက္သင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြပါဘဲလား… အထိ လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳ လာနိဳင္တာေပါ့။
ဒီအဆင့္ေတြ ေရာက္ဖို႔ ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ၾကာအံုးမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိနိဳင္ၾကပါဘူး…။ ဒါေပမဲ့ တေန႔ေန႔ေတာ့… တေန႔ေန႔ေတာ့…။